Malarz, rysownik. Syn gdańskiego kupca zbożowego, kalwinisty Gotfryda Chodowieckiego (wywodzącego się z dysydenckiej szlachty wielkopolskiej) i francusko-szwajcarskiej hugenotki Marii Henrietty Ayrer. Jednym z pierwszych jego dzieł był mały portret Stanisława Leszczyńskiego z 1734 roku. W 1743 wyjechał na stałe do Berlina. Początkowo wykonywał scenki na tabakierach i innych drobnych przedmiotach. Przełomowym dziełem było Pożegnanie Calasa z rodziną z roku 1767, które zwróciło na niego uwagę. Prawdziwe sukcesy odniósł jako autor rycin. Specjalizował się w studiach z natury, portretach i scenach życia codziennego, wiele tematów oscylowało wokół motywów polskich. Wykonał liczne prace dla drukarstwa, m.in. w kalendarzach. Chodowiecki posiadał tak wiele zleceń, że zaczął zatrudniać grupę współpracowników. Dla dziejów Gdańska duże znaczenie historyczne mają jego ilustracje z Die Reise von Berlin nach Danzig (Dziennik podróży do Gdańska; Berlin 1773), przedstawiające codzienne życie gdańszczan. Został on napisany w 1773 podczas krótkiego pobytu artysty w Gdańsku.
Daniel Chodowiecki brał udział w pracach berlińskiej Akademie der Künste und mechanischen Wissenschaften; od roku 1790 był jej wicedyrektorem, a od 1797 dyrektorem.
W okresie II Wolnego Miasta Gdańska jego imię, Chodowiecki-Weg (obecnie Chodowieckiego), otrzymała jedna z ulic Wrzeszcza. W roku 1992 powołano w Berlinie Fundację im. Daniela Chodowieckiego, przyznającą nagrody twórcom grafiki i rysunku z Polski oraz Niemiec. Z prac Chodowieckiego zachowało się do dzisiaj około 4 tysiące rysunków, 2 tysiące rycin i około 30 obrazów.
Źródło: www.gedanopedia.pl
Autor: dr Piotr Paluchowski
Ilustracja: Anton Graff, „Portret Daniela Chodowieckiego”, 1800/1801
Fot. https://commons.wikimedia.org – domena publiczna